நான் எயிட் நாட் அவுட்…. நீங்க? 18+ (ஆண்கள் மட்டும்...)

காலேஜு படிக்கும்போது, எனக்கு ஒரு பிரண்டு இருந்தாங்க, ஆளு பாக்க நம்ம வருங்கால மொதல்வரு, தமிழகத்தின் விடிவெள்ளி சாம் ஆண்டர்சன் மாதிரியே இருப்பான். என்ன இன்னும் கொஞ்சம் குண்டுன்னு கூட சொல்லலாம். ஆளப் பாத்த உடனே பளிச்சின்னு ஒரு அறை விட்டுட்டுத்தான் பேசவே தோனும், அப்பிடி ஒரு பர்சனாலிட்டி. மொத நாளு காலேஜுக்கு போறேன்… கேட்டுக்குள்ள நுழையறேன்.. எதிர்த்தாப்புல இந்தப் பன்னாடையும் வந்தான். அட்மிசன் டைம்லேயே பாத்திருந்ததுனால, இந்த நாயும் நம்ம க்ளாஸ்தான்னு தெரியும். கொஞ்ச தூரம் சும்மா வந்தவன், கேட்டாம்பாருங்க ஒரு கேள்வி…

பாஸ் நான் எயிட் நாட் அவுட்……நீங்க…?

அப்படின்னா..?

அதான் உங்க ஸ்கோரு…?

எந்த…. ஸ்கோரு….. ? (ஏதோ புரிஞ்ச மாதிரி இருந்துச்சு… அப்பிடியே அவனப்பார்த்தா…… நமுட்டுச் சிரிப்பா சிரிக்கிறான்…. வெளங்கிரும்… மொத நாளே இப்படியா?)

பாருங்க சார், காலேஜ்ல சேரும்போதே இந்தப் பன்னாடைங்க என்ன லெவல்ல இருக்கானுங்கன்னு…! எனக்கு திக்குன்னு ஆயிப்போச்சு, இவனுக கூடவுலாம் படிச்சி…. முடிச்சு…. என்னென்ன ஆகப்போகுதோன்னு……. !

அவனுக்கு நாங்க ஒரு பேரு வெச்சிருந்தோம்… அது 100% சென்சார் பண்ணியே ஆகவேண்டிய வார்த்தை… அப்படி ஒரு பேரு….. அதுனால இங்க அவனை பன்னாடைன்னே வெச்சுக்குவோம்!

காலேஜ் ஆரம்பிச்சு முணு நாலு மாசம் இருக்கும், எல்லாரும் பிரண்ட்ஸ், குருப்புன்னு செட்டாக ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. இந்த நாய எவனுமே சேத்துக்கல (பின்னே எல்லாருகிட்டேயும் போயி உங்க ஸ்கோரு என்னான்னு கேட்டா?) இந்தப் பன்னாட என்ன பண்ணுச்சு தெரியுமா? டெய்லி பீரு வாங்கி நாலஞ்சு பேர கூட சேத்துக்கிட்டு மேட்டர் கதையா சொல்றது, அதுவும் அவனோட சொந்த அனுபவத்தையே, இஞ்ச் பை இஞ்ச்சா சொல்லுவான். சும்மா சொல்லக்கூடாது சார், பேசுறதுல அவன யாருமே மிஞ்ச முடியாது. அவன் சொல்ல சொல்ல கண்ணுக்கு முன்னாடி அப்பிடியே காட்சி தெரியும். (அந்த டைம்ல பசங்க எல்லோரும் கொஞ்ச நாளு மேட்டர் படம் பாக்குறதையே நிறுத்தி வெச்சிருந்தானுங்கன்னா பார்த்துக்குங்களேன்!).

ரெண்டு மூனு நாள்ல நானும் அவன் பீரு பார்ட்டில சேந்துட்டேன். கதை ஒவ்வொண்ணும், எப்பிடி இருக்கும் தெரியுமா…? பிட்டுப் படம், ஏன் இங்கிலிபீசு படம்லாம் கூட பக்கத்திலேயே நிக்க முடியாது. அவன சேர்ல உக்கார்த்தி வெச்சுட்டு, அவன் காலச் சுத்தி நாங்க எச்சி ஒழுக உக்காந்த்துக்கிட்டு கதை கேப்போம். யாரும் வெளி ஆளுங்க பாத்தாங்கன்னா யாரோ பெரிய மனுசன் பிரசங்கம் பண்றாருன்னு நெனச்சுப்பாங்க.

இப்பிடி நல்லாத்தான் போயிட்டு இருந்துச்சு. ஆனா, ஆடுன காலும் பேசுன வாயும் சும்மா இருக்குமா? பன்னாட இங்கேயும் வேலய தொடங்கிருச்சு. நல்ல அம்சமான புள்ளைங்களா செலக்ட் பண்ணி, போயி நூல் விடும், எப்படின்னே சொல்ல முடியாது, ரெண்டு நாள்ல செட் ஆகிடும். அப்புறம் இவனையே சுத்திச் சுத்தி வருவாளுங்க (அது எப்புடி சார், சூப்பர் பிகருங்க எல்லாத்துக்கும், சொல்லி வெச்ச மாதிரி இந்தப் பன்னாடைப் பரதேசி நாய்ங்களையே புடிச்சுத் தொலைக்குது…?) இப்படிப் பண்ணிப் பண்ணியே கொஞ்ச நாள்ல ஒரு பெரிய டீமையே சேத்துட்டான். லஞ்சு டைம்ல ஹாஸ்டலுக்கு வரமாட்டான். பொண்ணுங்க கூடவே உக்காந்திருவான். எல்லாரு டிபன் பாக்ஸ்லேயும் கொஞ்சம் கொஞ்சம்னு நல்லா திம்பான் (அந்தச் சமயத்துல நம்மல பக்கத்துல கூட சேத்துக்க மாட்டான் சார்! ஏன் தெரிஞ்சமாதிரி கூட காட்டிக்க மாட்டான் நாதாரி…!).

கொஞ்ச நாளு இருக்கும், அப்போ அவன் கண்ணுல பட்ட பொண்ணு, ஒரு விதவை. ஆமா, சின்ன வயசுலேயே கல்யாணம் ஆகி, கணவனையும் இழந்துட்டு படிக்க வந்திருக்கும் பெண். எங்கள விட வயசு அதிகம் தான். ரொம்ப அமைதியா இருக்கும். பேரு மாலா. இந்தப் பன்னாட அவளப் பத்தித் தெரிஞ்சுக்கிட்டு, போயி வழிஞ்சு கிழிஞ்சு பழக்கம் புடிச்சிட்டான். டெய்லி கடலைதான். அடுத்து என்ன செய்யப் போறான்னு எங்க எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சே இருந்துச்சு. இந்தப் பொண்ண மட்டுமாவது விட்டுடுன்னு சொல்லிப்பாத்தோம், கேக்க மாட்டேன்னுட்டான். மொதத் தடவையா அவன் கூட சேந்ததுக்கு வருத்தப்பட்டோம்.

அந்த டைம்ல ஏதோ லீவு, ஊருக்குப் போயிருந்தேன். காலைல நல்லாத் தூங்கிட்டு இருந்தேன். அப்பா சத்தம் போட்டு போன் பேசிக்கிட்டு இருந்தார். லீவு நாள்னா அவருக்கு மட்டும் எப்பிடியோ காலங்காத்தால போன் வந்துடும். (நடுராத்திரி 4 மணிக்கு எந்திரிச்சு, தானே டீ போட்டுக்கிட்டு, எல்லாத்தையும் தூங்க விடாம இம்சை பண்ற பார்ட்டிங்க.. அனேகமா எல்லா அப்பாக்களும் இப்படித்தான்னு பயலுக சொல்றாய்ங்க….!). பேசுன பேச்சுல நானும் முழிச்சிட்டேன். பேச்சு நம்ம மாலாவப் பத்தி வந்த மாதிரி தோனிச்சா, தூங்குற மாதிரி(?) படுத்துக்கிட்டே பேச்சக் கவனிக்க ஆரம்பிச்சேன். பாத்தா எங்கப்பாவோட பழைய பிரண்டோட பொண்ணுதான் மாலாவாம். எங்கப்பா, எல்லாத்தையும் பேசிட்டு கடைசில நம்ம பையனும் அங்கதான் படிக்கிறான்னு பெருமையா சொல்லிமுடிச்சாரு.

நானும் அப்போதான் தூங்கி எந்திரிச்ச மாதிரி எந்திருச்சேன். அப்பா உடனே டேய்.. மாலான்னு ஒரு பொண்ணு உங்க காலேஜுல படிக்குதான்னு கேட்டாரு. தெரியும்னு சொல்லிட்டா அப்புறம் வீட்ல நம்ம இமேஜு (?) என்னாகுறது, அதுனால் டீசன்ட்டா இல்ல எனக்குத் தெரியாதுன்னு சொல்லிட்டேன். அவரு புல் டீடெயிலையும் சொல்லி, காலேஜுல போயி பாத்துப் பேசுன்னாரு.

நான் அப்பவே முடிவு பண்ணிட்டேன், இத வெச்சே அந்தப் பன்னாடைக்கு ஒரு முடிவு கட்டிறனும்னு. காலேஜுக்குப் போனதும், பசங்க எல்லாருகிட்டேயும் அந்த மேட்டர சொல்லிட்டேன். அதுக்கிடைல எங்கப்பா பிரண்டு, அவரு பொண்ணுகிட்டேயும் மேட்டர சொல்லிட்டாரு போல. மொத நாளே, மாலா என்னத் தேடி வந்திருச்சு. என்ன தம்பி, அப்பா எல்லாம் சொன்னாரான்னு கேட்டுச்சு. கொஞ்சம் நேரம் பழைய கதைகள் பேசிக்கிட்டு இருந்தோம். அந்த நேரத்துல நம்ம பன்னாட எங்கிருந்தோ வந்தான். எங்க ரெண்டு பேரையும் பக்கத்துல பாத்துட்டு, பதறிட்டான்.

அப்புறம் கிட்ட வந்து உங்க ரெண்டு பேரையும் அறிமுகம் பண்ணி வெக்கிறேன்னு ஆரம்பிச்சான். அதுக்கு மாலா, நீ என்னத்த அறிமுகம் பண்ணி வெக்கிறது, எனக்கு இவன சின்ன வயசுல இருந்தே தெரியும், என் தம்பி மாதிரின்னு சொல்லிடுச்சு. உடனே நம்ம பண்னாட மூஞ்சி போன போக்கப் பாக்கனுமே? மெல்ல அப்பிடியே நழுவி எஸ்கேப் ஆனவன் தான், அப்புறம் மாலாகிட்ட மட்டுமில்ல எங்கிட்டக் கூட பேசுறதையே நிறுத்திட்டான். மாப்பு, காலேஜுக்கு வந்து படிச்சியோ இல்லியோ ஒரு உருப்படியான வேல பண்ணியிருக்கேடான்னு பசங்கள்லாம் ரொம்ப சந்தோசப்பட்டானுங்க.

அன்னிக்குக் காலேஜ் கடைசி நாளு, பன்னாடையும் நானும் காலேஜ் ஆபிஸ் முன்னாடி நின்னுக்கிட்டு இருந்தோம். ஏதோ பேசனும் போல தோணுச்சு. அவனப் பாத்துக் கேட்டேன்..

என்ன மாப்பு, இப்போ ஹன்ரட் நாட் அவுட்டா?

அதுக்கு அவன் பார்த்த பார்வை இருக்கே…….

எச்சரிக்கை: இப்பதிவில் வரும் சம்பவங்கள் அனைத்தும் கற்பனை....... அல்ல!